Önceden planlanmış bir dalış için Hint Okyanusu’nun ortasındayım ve ne yazık ki buradan uluslararası havalimanına ulaşmak için uçak bulamadım. Cenazeye yetişebilmek için her yolu denedim ama maalesef sonuç alamadım. Edip Akbayram Ustam, çok sevdiğim ve değer verdiğim abimin son

Edip Akbayram’ın ardından gördüklerim beni derinden yaraladı ve üzdü. Son yıllarda sanatın ve sanatçının değeri maalesef kalmadı. Çürümüşlük her yanı sarmış durumda. Medya iki yüzlü; sanatçılar, yolsuzluk yapan, ilkesiz, yalancı, sahtekar politikacılar kadar bile değer görmüyor.

Edip Abi’nin Ardından… Anadolu Rock’un Efsaneleri “Artık Yok” Onlar, tam 60 yıl boyunca Anadolu’nun sesini, acısını, umudunu ve direncini şarkılarıyla dile getirdiler. Barış Manço, Cem Karaca, Erkin Koray ve son olarak Edip Akbayram… Bu dört büyük usta, Anadolu Rock’u sadece

Annemi kaybettiğimde en zor şey, onun yaşadığı evi boşaltmaktı. O eşiği geçmek, eşyalarına dokunmak, nefes aldığı odalara yeniden bakmak… Bana çok zor geldi. Ayaklarım o eve gitmeye varmadı, yüreğim dayanmadı. Kapısından bile geçemedim. Annem, hayatı boyunca hep paylaşmayı

Zulüm, vahşet ve katliam, kim tarafından ve kime karşı yapılırsa yapılsın, insanlık suçudur. Irkı, dini, rengi, mezhebi, dili ne olursa olsun, masum insanlar acı çekiyor, öldürülüyor, evlerinden ediliyorsa, bunun karşısında durmak vicdani ve ahlaki bir sorumluluktur. Yemen’de,

Bugün annemiz Zühre Bazencir’in vefat haberini aldım, içim yanıyor. Peş peşe gelen kayıplar insanın yüreğini dağlıyor. O beni çok severdi, her zaman dualarında yer verirdi. Üvey evlat olduğum halde beni evlatlarından ayırmazdı. Onun sevgisini ve hayır dualarını daima yüreğimde

Güzel bir insanı daha kaybettik. Şinasi Yurtsever ile yıllar önce Hemşerim adlı dizide birlikte rol almıştık; bu, onun ikinci dizisiydi. Son derece cana yakın, değerli bir insandı. Kendisine Allah’tan rahmet, ailesine ve sevenlerine başsağlığı diliyorum. #sinasiyurtsever

Türkiye’ye döner dönmez ilk durağım Bingöl oldu. Annem Zühre Bazencir’in taziyesine katılmak, onun ardından dualar etmek benim için bir vefa borcuydu. Orada, rahmetli amcamın eşiyle, ailemizin en büyüğüyle ve kız kardeşlerimle uzun uzun dertleştik, geçmişi yad ettik. Taziyenin

İstanbul’a gelir gelmez, kızım Lavin’le birlikte ayaklarım beni doğrudan Edip Akbayram’ın mezarına götürdü. Yüreğimde koca bir ağırlık vardı. , Çiçekleri mezarının üzerine bırakırken içimde bir şeyler koptu. Çünkü ben, en sevdiğim insanın, ustamın, abimin cenazesine

AH VOLKAN ABiM AH! Son zamanlarda kaybettiğim sevdiklerim, yaşadığımız acı olaylar… Ne tadımız kaldı ne tuzumuz, ne baharımız ne de bayramımız. Her şey eksik, her şey yarım… Az önce İzmir’de sahnedeydim. Müziğin içinde kaybolmuşken aldığım acı haberle sarsıldım. Volkan

#MahirPolatıSerbestBırakın

#GencleriSerbestBırakın

Sahnede Nesimî’nin Minnet Eylemem adlı eserini okudum. Nesimî, inandığı sözler uğruna derisi yüzülerek öldürüldü. Bu topraklarda onun gibi nice insan, hakikati savunduğu için çok acılar çekti. Hepsinin arkasında bir iz, bir söz, kaldı.

“Dualarım seninle, canım Sırrı abim…” Az önce hastanedeydim. Doktorlar, önümüzdeki 72 saatin kritik olduğunu söyledi. İçim ezildi… Yıllardır gördüğüm o dimdik duruş, o gülümseyen gözler, o keskin zekâ ve ince ruh, şimdi hastane odasında hayatla bir başka mücadele veriyor.

Geçmiş olsun İstanbul! 6 Şubat’ın çığlıkları hâlâ kulağımda. O soğukta titreyen çocuklar hâlâ içimde. O sessizlik… keder.. elem… o acı hâlâ çok taze. Hâlâ konteynerde yaşayan binlerce insan var. Marmara başta olmak üzere, bir çok yer için felaket kapıda... Ve hala önlemler

Bu ülkenin gerçek kahramanları sizlersiniz. Çalmadan, hak yemeden, boyun eğmeden çalışan, ter dökerek yaşayan emekçiler, ve her koşulda onların yanında duran eşleriyle aileleri… Sizlerin onurlu mücadelesiyle ayakta duruyor bu ülke. 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’nüz kutlu

Seni hep o gülümseyen yüzünle hatırlayacağım… O samimi, içten tavırlarınla, insana güven veren duruşunla… Vicdanınla, merhametinle, insana olan inancınla… Yolsuzluğa hiç bulaşmadan, tertemiz kalabilmiş bir adam olarak… Barış için hayatını ortaya koyan biri olarak… Türk

O, 45 yıllık inhaplaşmış yara kapansın diye, gençler ölmesin, analar ağlamasın diye, ülkeye barış gelsin diye gecesini gündüzüne kattı. Ve sırf bu yüzden dolayı kalbini ihmal etti. Son dönemde ona sormuştum, “barış gelecek mi? Nasıl gidiyor?” diye… O da bana şöyle demişti:

Sanatçılar “terörsüz Türkiye istemiyor” diye bir liste yapmışlar. Benim adımı da listeye koyup hedef göstermişler… Ben “Hepimiz kardeşiz” derken, siz daha nerede durduğunuzu bile bilmiyordunuz. O zaman biz, bu ülkede insanlar ölmesin analar ağlamasın diye her alanda dil

Çocukların açlıktan öldüğü, bombaların altında yaşadığı bir coğrafyada bayram, sadece takvimde kalan bir kelimedir. Zulüm bittiğinde, çocukların yüzü güldüğünde, zalimlerin devri sona erdiğinde… İşte ancak o zaman bayram, gerçekten bayram olur.