Sanat neden hayatımızda olmalı? Sanat neleri onarır? Sanat bir ülkeye kültürel itibar sağlar mı? İnsan geçici, sınırlı ve içine kapanmış bir yaşayışa her zaman başkaldırmıştır. Sanat da başlangıçtan beri bunun için vazgeçilmez bir araç olmuştur. Sanat, tarih boyunca her dönemin

Hasan Karal: "Türkiye’nin en büyük partisi kararsızlardan oluşuyor. Hiç kimse iki kutuptan birine mecbur bırakılmamalı. Yeni bir yol, üçüncü bir çıkış alternatifi şart. Bizler parlamentoda ve sahada Genel Başkanımız Sayın Ali Babacan önderliğinde milletimizi bu kararsız durumdan

Yeni Yol Grubu komisyonla ilgili isim önerilerini TBMM Başkanlığına sundu: Süreçlerde deneyimi olan devlet adamları ve bürokratlar, mağdur kesimler, kanaat önderleri, STK’lar komisyona davet edilmeli ankahaber.net/haber/detay/ye…

Bu kadar büyük bir çürüme içinde, nasıl olup da hayatta kalabiliyoruz? Yoksa hepimiz öldük ve o çürümenin bir parçası olduk da… farkında mı değiliz?

Tuzun kokması halinde tek çare, tuzun yenilenmesidir.

Yerli ve Millikte bugün sıra Aydın’a gelmiş. Bunu biz eleştirelim ama aynı yöntemleri kullananlar da bir muhasebe yapıversin. Açtığınız yollardan kimlerin geçeceğini bilemezsiniz, itiraz da edemezsiniz.

Türkiye’de özellikle son on yılda, yargı mekanizmasında “delil” kavramının giderek yerini “itirafçı” beyanlarına bırakması dikkat çekici. Tarihsel örneklere bakıldığında, totaliter rejimler itirafçılığı “sivil gözetim” mekanizması haline getirmiştir. Nazi Almanyası’nda

“Herkes birbirine yakın gibi ama kimseye dokunulmuyor. Oysa, yakınlık ancak dokunmayla mümkün.” Kıymetli dost Cihan Ülsen ‘ den üzerinde düşünülerek okunması gereken güzel bir yazı 👇

Sayın Hayati Yazıcı “Kim iktidar adına güç kullanıyorsa, adaleti etkilemeye çalışıyorsa alçaktır, şerefsizdir" diye seslenmiş. Kendisinin bu sözleri samimi şekilde söylediğinden eminim. Lakin bu samimi beyanları bile etrafında olup bitenlerden ne kadar habersiz olduğunu bize

Ormanda ölüyoruz. Depremde ölüyoruz. Sokakta ölüyoruz. Otelde ölüyoruz. Salgında ölüyoruz. Trafikte ölüyoruz. İş kazasında ölüyoruz. Maden ocağında ölüyoruz. Sonra "kader" diyoruz...

İlgi o kadar büyük ki… Sergimizi 20 Eylül tarihine kadar uzattık. Her gün çığ gibi büyüyen ‘Kayıp Alfabe’ dalgası sizlerin paylaşım ve fısıltılarıyla bir çekim alanına dönüştü. Siz konuşacaksınız biz dinleyeceğiz… ‘Kayıp Alfabe’ herkesin özgürlük alanıdır. Ben bütün

Ülke adaletsizlikten yorgun düşmüş, gelir dağılımı eşitsizliği fakirlikte herkesi eşitlemiş biz Diyanet İşleri’nin “Kul hakkı yemek başlıklı” cuma Hutbesini konuşuyoruz. Ne diyor hutbe? “Arazi sınırlarını ihlal ederek başkasının mülkünü gasp etmek, asılsız gerekçelerle

Diyarbakır’ın Lice ve Hani ilçelerinde dün meydana gelen orman yangınından etkilenen tüm vatandaşlarımıza geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Her zaman tekrarlıyoruz: Orman yangınlarıyla mücadele için etkili bir bütünleşik eylem planı, hemen şimdi!

Olmadı Sn. Vali, Olmadı Sn. Erdoğan…

17 Ağustos 1999 depreminin üzerinden 26 yıl geçti. Çeyrek asırdır, yaşanan onca acıya rağmen, şehirlerimiz hâlâ depreme dirençli değil. Ne yazık ki o büyük felaketten ders almadık, 50 binden fazla insanımızı daha depremlerde kaybettik. Oysa görüyoruz ki tedbirlerin alındığı

İtiraf, adaletin ışığını yakmaz; çoğu kez zulmün karanlığını derinleştirir. Yeni yazımda, Türkiye’de itirafçılığın nasıl bir hakikat yerine manipülasyon aracına dönüştüğünü tartıştım. serbestiyet’de: Bireysel gerçekten, toplumsal manipülasyona serbestiyet.com/yazarlar/itira…

Türkiye hiçbir döneminde bir hukuk devleti olmadı. Ama hiçbir döneminde de, hukuktan bu kadar uzak ve onu tanımaz bir halde olmamıştı… Bir şeyler yoktu, ama kırıntısı hep vardı. Epeydir o kırıntı bile yok!

Her şey bir yana, bir avukat üstlendiği/üstleneceği bir davada müvekkiline/müvekkili olacak kişiye, talep ettiği avukatlık ücreti karşılığı onun hakkında mutlaka olumlu karar çıkarmayı sağlayacağına dair garanti veremez.

Genel Başkanımızla Mardin’deyiz.

Aylardır bu ülkede ‘yargı’ konuşuluyorsa elbette sorun vardır.